გულში ვარდივით მიზიხარ (სიმღერა)

მზე როცა უნდა ატოკდეს,

ჩემში შენ იძვრი ირისად,

შაითანის ხარ დობილი,

თუმც თვალი გიგავს ირმისას,

აბა, რით ახსნი, ყოველდღე

წინ მყავხარ ძილად, ღვიძილად,

სულს აბორგოვებს გეენია,

დაწვავ ქართლსაც და ქიზიყსაც,
ვუსმენ ჰენდელს და მენდელსონს,
სამოთხის მესმის ზარები,
შეგხედავ, ვხვდები მაშინვე,
ჯოჯოხეთს ვერ ვემალები,
ხან ზეციური გმირი ვარ,
ხან კი უბრალო მოკვდავი,
ხისგან გათლილი სტვირი ვარ,
შენი შურს მთვარეს, ოტარიდს,
გარეთ მზე უნდა ატოკდეს,
ჩემში შენ იძვრი ირისად,
მე მიწის მტვერად მაქციე,
შენ თვალი დაგრჩა ირმისა.