აბობოქრებულმა ზღვამ წაიღო ყველა ჩემი ოცნება და ნაპირზე გულზელოდებშემოწყობილი დამტოვა.
ვისწრაფვით საით, რისთვის? მიზანი, რომელსაც ვემსახურებით, ბევრისთვის უცნობია.სამყაროს თვალი გაფაციცებით გვადევნებს თვალს, ჩვენგან კეთილ საქმეებს ელის, მაგრამ ხშირად ვუცრუებთ იმედს, ვცოდავთ ხან ნებით და ხან უნებლიეთ. ბოროტება, შური, ქედმაღლობა სპობს და ანადგურებს ადამიანს..გადამფრენი ფრინველებივით მივაშურებთ ხოლმე სხვა ქვეყნებს, გადარჩენისთვის ვიბრძვით, ის კი გვავიწყდება, რომ გადარჩენის გზა ჩვენ სულში უნდა ვეძებოთ, შევიყვაროთ ერთმანეთი, კეთილი სიტყვა ვუთხრათ ერთმანეთს და აღარ შეგვაწუხებს სინდისის ქეჯნა, რომელიც ყველაზე დიდი მსაჯულია ამქვეყნად.
No comments:
Post a Comment