Wednesday, September 3, 2025

მინიმა, სამშობლოვ, მე და შენ

 ჩვენ ერთმანეთის მუდამ გვესმოდა,

სამშობლოვ, მე და შენ,
მინდოდა მუდამ ცხვრების მწყემსობა,
მითხარ, - ქალი ხარ, ვერ,
ახლა კი გულზე ნემსად მესობა,
სხვა რომ ღებულობს ძღვენს.
მაია დიაკონიძე
2.09.2025 წელი
Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)