სიმღერა, სატრფიალო

სიმღერა

ჩვენ ორ შორის გზები ვეღარ შეიკვეცა,

ვერ დავლიე მთების სუფთა წყარო,

შენი ხილვის მოლოდინი ცეცხლს მიგზნებდა,

აბა მითხარ, სხვა ვით შევიყვარო?!

დავრჩი მთაში გზის პირს შენი მონატრული,

ვიქეც ქუჩიდ, სულ დავკარგე ეშხი,

და სანამდე ვარდს უმღერის მოლაღური,

ნუ მეტყვი, რომ ჩემი ხმა არ გესმის.

მაია დიაკონიძე

31.08.2025 წელი

არ გეგონოს, მინიმა (პატრიოტული)

არ გეგონოს, სადმე სხვაგან წახვალ,
ისევ ისე შენს პაპებთან მიხვალ,
ვერ დატოვებ იახსარს და ხახმატს,
თუ კი კიდევ კაცად ცოტა ღირხარ.
მაია დიაკონოიძე
02.09.2025 წელი

მინიმა, სამშობლოვ, მე და შენ

 ჩვენ ერთმანეთის მუდამ გვესმოდა,

სამშობლოვ, მე და შენ,

მინდოდა მუდამ ცხვრების მწყემსობა,

მითხარ, - ქალი ხარ, ვერ,

ახლა კი გულზე ნემსად მესობა,

სხვა რომ ღებულობს ძღვენს.

მაია დიაკონიძე

2.09.2025 წელი

მინიმა

 ახლადმოწველილ რძის სუნი გაქვს, 

ჩემო სამშობლოვ,

მოწნულ ღობესთან მოყვავილე 

ტყემლების ფერი.