მე ჩემებურად ვემოსე აპრილს,
ტყემლის ყვავილით, ნუშის კვირტებით,
ახლა კი ვარდის ფურცლებად გაშლილს
მელოდებიან ცაში ბინდები.
ვაზის ლერწების უწმინდეს ცრემლად
დავედინები წარმტაც სამყაროს,
ალიონი ვარ, ყაყაჩოს ფერად
მსურს დედამიწა გავალამაზო.
ჩრდილები ზეცის კარედზე ქრება
უსათუთესი ვარდის კვირტებით,
ხელს გავუწოდებ უძირო ზეცას
და სიყვარულის მზით მოვირთვები.
No comments:
Post a Comment