Monday, September 10, 2018

ღარიბის ფიქრი

შემომეძონძა თავსაფარი, დამეხა კაბა,
სულს დაღლის ფიქრი, რა ვჭამო და ხვალ დილით რა ვსვა,
ნუთუ ეს იყო ჩემი ბედი, წუხილის, ტანჯვის,
არც კაცისა და აღარც ღმერთის არ დამრჩა ხათრი.

Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)