ჰე, რაინდებო, თქვენ შემოგისხამთ
ლურჯი სამოსი ტორეადორის
და მომავალის სიტყვაც თქვენ გითქვამთ,
მაგრამ ყურამდე ჩემდა არ მოდის.
ბრძოლის მინდორზე რქებით გაპობილთ
ხშირად ქალისთვის გიძღვნიათ თავი,
დღეს კი რა მოგდით, რატომ დაობდით,
"შემაწუხეო", რად ამბობს კაცი.
მარაოსავით გაშლილ ვარდებში
ისევ უსტვენს და მღერის ბულბული,
მარადიული გრძნობის ალამი
დარჩება ხელში ტორეადორის.
No comments:
Post a Comment