სხვისი წილი მე არ მინდა,
არ ვთხოულობ ბევრზე ბევრს,
ლუკმა-პურის ფული მქონდეს,
არ დავეძებ სასახლეს,
სხვას თუ უნდა თვითმფრინავი,
მე "ოპელიც" მეყოფა,
თხილის გულსაც 9-ზე გავყოფ,
ვუწილადებ მეგობარს,
სახლის რემონტს ვერ ვაკეთებ,
თავზე ჭერი მენგრევა,
დაიბუდა ნაპრალებში
ღამის თეთრმა პეპლებმა,
სამსახური მე არა მაქვს,
პერსპექტივაც ნულია,
თუ კი ორმოცს გადაცილდი,
ბედიც განსაზღვრულია,
არ გიღებენ, არ გისმენენ,
არც არავის ჭირდები,
პიკასოც რომ ააყენა,
დაკიდებდნენ კირთებით.
ყველა ვნატრობთ, გადავიქცეთ
ოლიგარქთა ძიძებად,
შვილს თუ გინდა გამოადგე,
სამუშაოც იქნება.
ავად ყოფნას ამ ჩვენს დროში
არ ვუსურვებ არავის,
წამალსაც რომ ვერ იყიდი,
აღარა გწამს არაფრის,
ოცნებებში დამტყდა ფრთები,
ოცდაათი წელია
იმედებიც გამიცრუვდა,
აღარც მადევს ფერია.
No comments:
Post a Comment