წიგნის ფურცლებზე ამოვნიშნე
მთების სითეთრე,სავანეთია,
მინდვრის ყვავილებს ამოვუღე
ყვითელი გული,
დასაბამიდან,
გნოლი დავაფრთხე და
თავად დავფრთხი,
როგორც კურდღელი,
უმანკოების ფერით მოსილი,
ამოვულესე ქვევრებს თავი, -
ვერ დაეტია...
ჩემს გულში მოჩქეფს
მაჭარივით
ტკბილი გურია.
No comments:
Post a Comment