ვაწრიპინებდი კალამს,
ფრთა გარეული გედის,
ღამეს ვუძღვნიდი სალამს,
ქარი სარკმელში ხვნეშის.
ტოტებს ატეხავს თითებს,
აყრის ფანჯარას ქვიშას,
კვნესა მოისმის თხმელის,
მწარე ტკივილებს ზიდავს.
მისტერიები კლაკვნით
აცეკვდებიან ცაზე,
გაიფანტება ნისლი
წვერის გლეჯით და ზათქით.
ციდან წამოვა წვიმა,
შვებას მიაგებს მზიდავს,
თხმელას ცრემლები ცვივა,
შველა ეღირსა ციდან!
No comments:
Post a Comment