მეგონა, იყავ ყველაზე კარგი,
ერთად შევთხზავდით დიდების ზღაპარს,
ერთად დავთლიდით საბავშვო ფანქრებს...
დაშორების ტვირთს წავიღებ ვალად.
მეგონა ზეცას ვწვდებოდი ხელით,
მელოდებოდა შენთან სიბერე,
მეგონა დარდებს დამავიწყებდი,
ერთად დავთესდით მადლს და სიკეთეს.
მაგრამ ავბედით დროს რა ვუთხარი,
ვერ მოიფიქრა შენთვის წამალი,
მუდამ ბავშვობის ველში თამაშობ, -
ვეღარ ვიპოვე გამოსავალი.
No comments:
Post a Comment