მე მოგონებებს ზეცაში ვძერწავ,
ქარი შებმია უღელში ღრუბელს,
მზე გვირგვინივით ოქროსფრად ელავს, -
ეალერსება მარტოსულ ურთხმელს.
მინდვრისკენ ლაღად ეშვება სხივი,
ყვავილებს ნაზი შეფრფენით ამკობს,
დრო აღარ მრჩება სიკვდილზე ფიქრის, -
ვემშვიდობები დარდსა და წარსულს.
No comments:
Post a Comment