ხმაურობს ქარი, წითელ სახურავს
დაუფჩენია უკბილო პირი,
სევდის ღრუბელი თავზე ახურავს,
წვიმის ცრემლებით ხანდახან ტირის.
ფანჯრებში ვხედავ გაცრეცილ ფარდას.
ჩრჩილს ხალიჩისთვის გაუკრავს პირი,
ზანდუკში თაგვებს ღამე დაუხრავთ...
სახლს მოსდებია ობი და სრსვილი.
No comments:
Post a Comment