ყვაოდა ნისლი, კვირტებს ისხამდა,
ზევით იწევდა, თუ განი-განზე,
გამხვია კვამლში, ფიქრებს იწვევდა,
ვერ დავემალე მის ბოროტ საცეცს.
არ ჩანდა გემი, ცხოვრების მეკვლე,
უბადრუკ ნავში აღმოვჩნდი მხოლოდ,
გახსენი ზეცა... ღმერთო მაღალო,
თვალის სიბეცემ მომიღო ბოლო.
No comments:
Post a Comment