Thursday, September 27, 2012

ვუძღვნი ციხეში დაღუპულ პატიმრებს!



დედის ღიმილი ტირილად იქცა,
ცრემლი ჩამოსდის ღვთისშობლის ხატებს,
მწველი ტკივილით, სისხლით, გოდებით,
ტანჯვა-წამებით თენდება ღამე,
დაფლეთილ ხორცზე მარილის გემო,
ყელში ბურთივით გაჩრილი კვნესა,
- ამოსუნთქვაა მთელი ცხოვრება,
ჩვენ ამოსუნთქვის  არ მოგვცეს ნება,
- დაფლეთილ ხორცზე ლითონის გემო,
და სუნი სისხლის, მძაფრი და მძაღე,
- ჩვენ არც სიცოცხლის არ მოგვცეს ნება,
სულები ჩვენი ზეცაში ვნახეთ.

No comments:

Post a Comment