რა უაზროდ ჩაიარეს წლებმა,
მიღალატეს სიხარულის მაცნეს,
ვერ ვნახულობ გადახვწილ დედას,
დარდის ხემი სულის სიმებს არხევს..
იმედი და ოცნებები გაქრა,
ჰორიზონტზე აღარ მოჩანს გემი,
ზღვის ნაპირზე დავრჩენილვარ სახტად
და ღადარში რომ ცხვებოდა კვერი,
ისიც გახმა, დანახშირდა, მგონი,
ხელში შემრჩა ერთი პეშვი მიწა,
ესღა დაგრჩა, მომძახიან ტონით,
დღე უაზრო მეორე დღეს ცვლის და...
No comments:
Post a Comment