ნინო ჭავჭავაძეს

ფერების გამა, ცხოვრების დრამა,

სახეზე ჭმუნვამ დაგატყო კვალი,

რა ხელმა გხატა, ლექსების გარდა,

ბუნებამ გავლო ოვალი, მკრთალი..

თვალი- გიშერი, წამწამი- ტევრი,

სიკვდილს გაუწყებს სიტყვები მდევრის

და ოხშივარი სავსეა გესლით,
სუნთქვა ვერ იგრძენ, სხეულით, მერცხლის.
ძაძით მოსილო, ასულო მზისა,
არც მიწისა ხარ და არც რომ ცისა,
სიყვარულისთვის ტანჯულო, ქალო,
შენ უკვდავების გამხდარხარ წყარო.