ღრუბლების მიღმა გამოვაღებ სამოთხის კარებს,
თუ არ გამიქრა იმედი და წყალობა ღმერთის,
ჩემი გალობა ალაზანის სიმღერას ერთვის,
ნაზამთრალ მინდვრებს კაცის ხელი, მარჯვენა ეტრფის.
ვაზის დიდებას ვერ გააქრობს ყინვა და სუსხი,
ღეროს ჯანიანს ჩაუდგება სიცოცხლის წყალი,
ცრემლიან რტოებს ვეფერები და ჩუმად ვეტყვი,
შენ საქართველოს ფესვი ხარ და იზარდე, ამინ!
No comments:
Post a Comment