მე შენ მიყვარხარ, თუმცა უკვე არ მაძლევ სალამს
და შენს თვალებში ვერ ვკითხულობ ფრთათეთრ სონეტებს,
წარსულზე სევდამ გამოლია ამ სიტყვებს ძალა,
გულნატკენი და არეული გონს ვერ მოვეგე...
შეჰყრიხარ სიკვდილს, არ ვიცოდი, რა ფერი ჰქონდა,
ანდა სურნელით რატომ ჰგავდა წითელ პიონებს,
იისფერ ნისლში მიიწევი უსიტყვო მოთქმად,
ჩემი ოცნების გაუშლელი ვარდი გიწოდე...
No comments:
Post a Comment