ო, ღვთისმშობელო, უბიწო დედავ,
ჩემთან ხარ დღე თუ ღამე ცისმარე,
სამადლობელის აღვლენას ვბედავ,
ვდგავარ ხატის წინ, ნათელბრწყინვალევ!
მაშორე მზერა - ყინვა და სუსხი,
სასოება და გონი მომმადლე,
მონანიე ვარ სულით და გულით,
ამქვეყნიური ცოდვის მოზარე.
მინდა, მოგანდო უბიწო სული,
შეივრდომე და გაუხდი დედად,
დე, მორჩილებდეს შენს ნება-სურვილს,
დიდ მწუხარებას თუ აღმაფრენას.
ღირსეულს, ფაქიზს მიეცი ბედი,
გარშემომყოფებს გულები სუფთა,
ახალგაზრდობა - სინათლის მფენი,
უბოროტო სულს სიმშვიდე უნდა.
სიბერეს მოაქვს მწუხარე დღენი,
გაუადვილე, არ ტანჯო სენით,
როს აღსასრული მიეახლება
გარდმოუვლინე შენდობა შენი.
გადმოაფარე ნეტარი კალთა,
მაცოცხლებელი სუნთქვა და ცრემლი,
ღვთის მადიდებელ რჩეულთა მსგავსად
ცად ანგელოზად აღვლინდეს ფრენით.
