როგორც შევატყვე, უძლურებამ შემახო ბრჭყალი,
ვერ გადვურჩები, თუ არ ვიხსენ ეს თავი ღალით,
უნდა ვუკმიო გუნდრუკი და ვუნთო სანთელი,
ჩამომეცალოს, ამოსუნთქვის მომცეს საშველი.
ცუდო სიბერევ, არ მინდა რომ ვიყო მორჩილი,
გული კლავ მიძგერს ახალგაზრდის, ვხარობ ნორჩივით,
ჩამომეცალე, უძლურებავ, ხანდახან მაინც,
ისევ ვიფრინო, ჩავისუნთქო სურნელი ვარდის.
No comments:
Post a Comment