გულმკერდზე ნისლებს დავიბნევ,
ღრუბლებს დალალად დავიყრი,
სხივებს ამოვკრეფ ოქროსფერს,
მშვილდსაც მოვზიდავ საისრით.
ატირებული ვენახის
ცრემლით სახესაც დავიბან,
ყვავილებს ვუმღერ ჩუმი ხმით, -
ბანს გორისთავზე ავიტან...
არ დამზარდება მერანი
მთები რომ გადამატაროს,
მინდა, სუყველა ხევ-ხუვი
გულში მზესავით ვატარო.
No comments:
Post a Comment