მაგრამ სამშობლოვ!
მე ცისარტყელას ვხატავ და ვქარგავ,
თუმცა აღარ ვარ პატარა ბავშვი,
ყვავილს ვაგროვებ ვარდების ბაღში.
დარდები გაქრეს ჩემი გულიდან,
მე ყოველ ღამით ამასღა ვნატრობ,
მაგრამ, სამშობლოვ, ჩემი გულისავ,
დარდებს დარდები ებმება რატომ?..
მაია დიაკონიძე
2.05. 2025 წელი
No comments:
Post a Comment