იქნებ იხაროს ქვების გულში ლურჯთვალა იამ,
იქნებ ენძელამ ამოკრიბოს ძარღვიდან სითბო
და გაზაფხულზე პეპლებივით შეესევიან
ყოჩივარდები ბებერ კედლებს, სიყრმეს რომ მითბობს.
ნეტავ სად არის წარსულიდან მოსული ქარი,
რომელ გულს იპყრობს, სიყვარულით ეხება ხელებს,
სახეში მაყრის მოგონებებს, ცრემლებით ვცდილობ
უკან დავხიო შენი სახე, ახლაც რომ მეძებს.
No comments:
Post a Comment