თათულის, გოგოს პატარას,
უჭირს ადგომა დილითო,
ძაღლი, სახელად, კილიკო,
შეჰყეფს,- ადექი, თორემ მზე
მაღლა ღრუბლებში ქილიკობს,
-ასეთ ზარმაცებს რა ვუთხრა?
ლაშა კლდეებზე ბილიკობს!
მაღლა მთებისკენ გასწია,
დედასთვის ეძებს ღიღილოს,
ბებოს ქედნები აწვია,
ერთი შენს თავთან ღიღინობს.
პაპას შეშაზე წაჰყვება,
ურემს რკინის თვლებს უკეთებს,
მამა დალოცავს სიტყვებით,
- ღმერთი მოგაწევს სიკეთეს!
თათულიმ თვალი დაჭყიტა,
ლაშამ მაჯობოს როგორო?!
ქვაბები მიხეხ-მოხეხა,
-კარგი ვყოფილვარ გოგოო!
მაია დიაკონიძე
5.03.2017 წელი
No comments:
Post a Comment