თვალთ ჩამიდგი ათინათი,
აბრჭყვიალდეს ნამი მოლზე,
ბალს მოესხას ტოტი ათი,
დაიხუნძლოს, როგორც ვაზი,
დაემსგავსოს ყვითელ ბურთებს,
გოჩას უყვარს, როცა ხეზე,
ტკბილ-ტკბილ ნაყოფს ატკბარუნებს.
ალუბალმაც გამობზიკა
საკოცნელად თითქოს დრუნჩი,
ლელამ პირში იტაცა და
გაიწითლა კოხტა ტუჩი.
სოსომ კიდევ, სასახელოდ,
ბარს დაავლო გამრჯე ხელი,
პაპას უნდა მიეხმაროს,
გააცოცხლოს ნერგი ხმელი.
ხარობს ირგვლივ დიდ-პატარა,
ყვავილების ბაღი ყვავის,
სოფელ-სოფელ დაჰქრის სიო,
თან მზის დააქვს ათინათი.
No comments:
Post a Comment