საგალობელი წმინდა ნინოს

შროშანს ვუგალობოთ, ფერხდილს, ჩვენზე ფიქრით,

ჰანგებს სალამურის ვმატოთ ჩანგთა ჰიმნი,

საროს, ალვისტანას, კოკორს გაუფურჩქვნელს,

ბოდბის სანახებში ქარი აკვანს ურწევს.

სურის სურას სხვათა სასმისთ შეგებება,

ჩვენი ლოცვებიც ხომ ზეცას მიეგება,

დაშლილს ნაწილებად, ერთ დიდ ატირებად,

ზღვათა ტალღებივით რწმენა ადიდდება.

განძია დიდი და დამდგარი ნაპირზე,

კეთილთა ნაყოფთა მოწევას აპირებს,

თესა და აბნია სიკეთე მრავალი,

დატოვა მიწაზე  კეთილი მარცვალი,

სურის, ამაღლებულს ერის გამარჯვება,

ვიქცეთ არწივად, ფრთათა გამალებად,

აივსოს ბეღელი, ამღერდეს თარები,

ვჭედოთ და ვაბნიოთ ლურჯ ცხენებს ნალები.
ვენახში, ბაღებში გვეწვიოს ბარაქა,
ბოროტს და უკეთურს გავაცლით არაქათს,
ქალწულის თვალები ემსგასა ამარტებს,
მტერი და ავსული იმ შუქით დავნაცრეთ.
წმინდაო, წმინდაო, ერის საწინდარო,
კამარავ ცისაო, ჩვენთვის რომ გღვიძავსო,
ჩაუქრობელო, ლამპარო ღვთისაო,
ნინოო, წმინდაო, ჩვენო გამკითხავო!