რა მოხდა მერე, კარგი ლექსი თუ ვერ დავწერე,
თუ კი ვერ დაწვა ჩემი გული მაღალმა რითმამ,
თუ კი ვერ შევძელ, შევწვდომოდი სხვათა დიდებას,
მომავლის კერპებს დავეგები გასავლელ ხიდად.
წინაპარივით შემოვისხი ტანზე ჯაგარი,
არ დაესუსხა ბოროტებას კანი სათუთი,
ძირს დავიღვარე ავსებული ნექტრით ხართუთის,
რომ უფრო ტკბილი გამხდარიყო მიწა ქართული.
მე ერთგულებით მეგობრობის ვწიე ჭაპანი,
სიყვარულით და სასოებით გავითბე გული,
ვერ დამწამებენ, რომ როდისმე ვიყავ ჯაბანი,
გზას მომავლსკენ გამინათებს სიკეთის შუქი.
No comments:
Post a Comment