თან მდევს მუდამ, ფიქრი, მუქი,
შემომაცვა თავის ქურქი,
არ მანებებს არსად თავსო,
ჯოჯოხეთის ცეცხლით მწვავსო.
ღამით ბალიშს არ სცილდება,
დილით თავში მაცქერდება
ჭამს და მგზავრობს ჩემთან ერთად,
დასვენების არ მრთავს ნებას.
თუ კი ვინმეს ეზარება
მარტო ყოფნა, უნდა ხლება,
მას გადავცემ ესტაფეტას,
რომ დავეხსნა დიდსა სნებას.
No comments:
Post a Comment