ლექსები
Sunday, August 3, 2014
ვარდი დამზრალი (თინიკოს!)
ვარდი დამზრალიც, ვარდია ისევ, -
ვერ შეედრება მას სხვა ყვავილი,
ის სადედოფლო კაბაში რჩება,
თუნდაც დააკლდეს ფერუმარილი.
საამო არის მისი სურნელი,
დამსგავსებია საკმეველს, ემბაზს.
გრძნობით უმღერის ნაზი ბულბული,
მხოლოდ ყვავები ბედავენ ყეფას.
No comments:
Post a Comment
Newer Post
Older Post
Home
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment