მინიმა

მარტივ მამრავლად დაშლილ თავს ვეძებ,

რომ წამოვკრიფო , როგორც იები.

დამოკლეს მახვილი

 ჩვენ შორის მანძილი დამოკლდა,

ჩამეცი დამოკლეს მახვილი,

შენ იტყვი, ის იტყვის, რა მოხდა,

ღალატი არ არის ადვილი.

მთავარი ისაა,  არ მოვკვდე,

არ გაგიბათილდეს სამხილი.

 

მარადი დედა

 შენ ლილიების ზღვაში იწექი,

თავზე გათოვდა სითეთრის სევდა,

როგორც პატარა, ქარში ვირწევი,

შენ მაგონდები - მარადი დედა.

ხელები თეთრი,- ფიქალი ვარდი,

ტუჩი და ღაწვი, ლალი და ძოწი,

შევამცირებ კი შენამდე მანძილს?!

ხარ უკვდავების პატარა ყლორტი.

 შენ ლილიების ზღვაში იწექი,

თავზე გათოვდა სითეთრის სევდა,

როგორც პატარა, ქარში ვირწევი,

შენ მაგონდები - მარადი დედა.

ფიქრო, გაბრიელ სალოსზე

 გკოცნი, მოხუცო დედაო,

და შენს მუხლებთან ვიჩოქებ,

შეკითხვას გაგიბედავო,

ოდინდელ საქართველზე.

ნაცარში ამოვლებულო,

პურო, მოკვდავთა არსობის,

სიკეთით გამორჩეულო,

დამნაყრებელო კაცობის.

კლდეო, დარდისგან დაჭმულო,

ატარებ მრუმე სამოსელს,

სიტყვა მითხარი სარწმუნო,

გმირებზე, კვლავ რომ გავოცდე.

ტაძარო, ცამდე აწვდილო,

ფიქრო, გაბრიელ სალოსზე,

იქნება ხმა მომაწვდინო,

მომიტევე და დამლოცე!

ციკლიდან: ,,კუნწულა ლექსები", ავტ. ე;ლგუჯა ციგროშვილი

 დღეს პოეტი-ემიგრანტის ელგუჯა ციგროშვილის კუნწულა ლექსებს წარმოგიდგენთ:

ციკლიდან: ,,კუნწულა ლექსები"

ყველა ნასროლი სამიზნეს ასცდა,

შინ მოსამკალი დამრჩა ყანები,

და სიამაყე სულს შემოაცვდა,

როგორც ფუფალას – ხელთათმანები.

ქ. თესალონიკი, 30.04. 2023 წელი

-----------------------

ზღვის ქაფს ჩამომბანს მღელვარე ზვირთი,

შენ აფროდიტეს გამკობს სინაზე,

,,რამლის მჩხრეკავის" ვიტვირთე ტვირთი,

ფიგურებს ვხატავ ბედის სილაზე.

ბედნიერებას არა კმარია

მხოლოდ სიტურფე, მხოლოდ მშვენება,

თუკი სადაც ხარ, არ გიხარია,

არც დაღამება, არც გათენება.

ქ. თესალონიკი, 23.03. 2023 წელი

------------------------------

თუმც ღმერთმა ქალი კაცისგან შექმნა,

ჩვენ სამყაროს ვგრძნობთ თავად ქალებით,

შეყვარებული ქალი ჰგავს ზეცას,

ვარსკვლავებივით ნათელ თვალებით.

ქ. თესალონიკი, 14.03. 2023 წელი

--------------------------------------

ჩვენთვის მამულია სალოცავი წმინდა,

არ თქვათ: ,,მისი კვნესა აღარ გვეყურება",

ნუ თვლით, რომ სახლიდან მერცხლად გავფრინდით და,

უცხო ქვეყანაში დავრჩით ბეღურებად.

ქ. თესალონიკი, 25. 12. 2022 წელი

თუ...

რა საჭიროა მოთმინების

მივსო ფიალი,

ზვავი რომ მოსწყდეს,

მისთვის კმარა პატარა გუნდაც...

აღარას უშველს ვაი-ვიში,

კბილთა ღრჭიალი,

თუ ჩ ე მ შ ი მ ო ჰ კ ვ დ ი _

ასი წელი იცოცხლე თუნდაც!

____

და ბევრჯერ მინდა!

სხვისი მიწა ვერ გავითავისე,

ფიქრი არ სწყდება

მშობლიურ არეს...

და ბევრჯერ მინდა

ყმუილი ისე _

როგორაც მგელი

შეჰყმუის მთვარეს!

_____

****

როს დადუღდება

სიყმაწვილის ტკბილი მაჭარი ,

განვლილი წლები შეგვახსენებს

ძველ ს ი მ პ ა ტ ი ე ბ ს ...

მოვა ს ი ნ დ ი ს ი _ ჩუმ

გრძნობათა ძ უ ნ წ ი ვ ა ჭ ა რ ი ,

გაუნაღდებელ თ ა მ ა ს უ ქ ე ბ ს

არ გ ვ ა პ ა ტ ი ე ბ ს !

____

ი მ ე დ ი !

ჩავლილ წლებს გაჰყვა

ბედნიერი ჩვენი

ბ ა ვ შ ვ ო ბ ა ,

წავიდა , გაქრა , ამაოა

დღეს ძებნა კვალის ...

კაცს არ შეჰფერის

ვ ა ი - ვ ი შ ი და

ა წ მ ყ ო ს გმობა ,

პ ა ნ დ ო რ ა ს ყ უ თ შ ი

ვიდრე ბუდობს

ი მ ე დ ი ხ ვ ა ლ ი ს .

___

ფერები დააკლდა ...

დ ა რ დ მ ა დამიბრიყვა ,

სხვად ვარ კაი ჯანზე ,

გ უ ლ ს ვეღარ ვაყუჩებ ,

ფ ი ქ რ ი ს გ ა ნ დაზაფრულს ...

მ ე რ ც ხ ა ლ ი არ მოფრინდა

მეზობლის აივანზე

და ... თითქოს

ფ ე რ ე ბ ი დ ა ა კ ლ დ ა

გ ა ზ ა ფ ხ უ ლ ს !!!

_______

ვ ე დ რ ე ბ ა !

ბოლოს სულ ყველას გვეწურება

ა ქ ყ ო ფ ნ ი ს ჟ ა მ ი ,

უცნაურ თ ხ ო ვ ნ ა ს ,

სიამაყე ჩემი მკარნახობს :

ს ა ყ ვ ა რ ე ლ ქ ა ლ თ ა ნ

არ დამიდგეს ღ მ ე რ თ ო ეგ წამი _

რათა ს ი კ ვ დ ი ლ თ ა ნ

დ ა მ ა რ ც ხ ე ბ ა ჩემი არ ნახოს !

-----------------

ქვრივი ბორდელში ვერ იმუშავებს,

არ გამოუვა ძაძებით გლოვა,

მას წარამარა გახდიან შავებს,

როგორც კი მისი ,,კლიენტი მოვა!"

სახუმარო-სალაღობო, ღიმილი

სახუმარო-სალაღობო 
ღიმილი

მომაგებე ეგ ღიმილი, შემიკეთე სადილი,
რომ მოვიკლა შენი ნახვის წყურვილი და წადილი,
მზე ხარ დიდი და ბავშვივით შენს სხივებში თამაშობ,
მე კი მტოვებ მაგ ღიმილის წინ კვლავ უიარაღოდ.

ეგ ღიმილი ჩამრჩენია გულში, თვალში, უბეში,
მზეო, ცოტა გამიღიმე, ჩემთვის იყოს ნუგეში,
თორემ ამდენ ყვავილებში მოსულებში სალაღოდ,
მე თუ მარჩევ, ვისეირნოთ მთის გადაღმა საამოდ.
მაია დიაკონიძე
19.11.2024 წელი

სახუმარო

 სახუმარო

სხვასთან სტუმრად რავა მივალ,

ვუთხრა, როგორ ვაფასებ,

თუ გავსინჯე ცოტა ღვინო,

აუშვებენ ნაგაზებს.

იტყვიან, რომ მომიპარავს,

რაც ვცეცხლე და რაც ვჭმე,

ვეტყვი, ბიჯოს, ეგ სტრიქონი,

სხვას ასვი და აჭამე.

მაია დიაკონიძე

17.11.2024 წელი

ყველა რ