წამია, წუთი თუ წუთზე მეტი,
მუდამ სამშობლოს მაწუხებს ბედი,
ჭირვეულთ კასტას გახსნია მადა,
ჩემი ბაბუ კი თხილის ჯოხს რანდავს,
შორი წარსულის მიყვება ამბავს,
ახალი წლისთვის ჩიჩილაკს მართავს,
რომ ჩვენს გულებში დაემხოს კერპი
და მხოლოდ ერთი ვადიდოთ ღმერთი.
წუხს, შემოგვტირის დამწვარი ველი:
- აღმადგენს მხოლოდ გამრჯელი ხელი.
ახალი მთვარე დაგვნათის თავზე,
კაცის ბუნებას უცნაურს ამხელს:
ვიღაც ბანაობს რძეში და ქერში,
ვიღაც ტირის და ეფლობა მტვერში.
უსამართლობას ვერავინ დალევს,
თუ არ შევაღებთ სამოთხის კარებს,
ბედნიერება კაცის ძეთ გველის,
თუ მოვიშორეთ სამოსი გველის
და აზროვნების შეცვლაც ვერ შველის,
ქვეყანა შენთვის თუ არის გერი.
_______________
ატირდებიან წვეთები ქარში,
მოგვეგებება ბუნება მარშით:
- სიკეთის თესლი ჩაყარეთ ხნულში,
ვარდი ამოვა ბაღშიც და სულშიც.
No comments:
Post a Comment