ნადიდკაცარი,
საბრალო არის...
აქვთ მათ საერთო!
ჰქონდა ეშხი და სილამაზე,
მშვენიერ ზამბახს,
ახლა წაერთო.
გამოუცდიათ ღვინის გემო,
დამტკბარან მისით,
ახლა კი თავის ტკივილია
თანმხლები მისი.
ნადიდკაცარი -
მორჩილებას,
ფულს შეჩვეული,
ძირს დაცემული,
წამოდგომას არა ჩვეული,
ვეღარ იქნება სხვების იმედად, -
შემოცვეთია უკვე დიდება.
ლამაზ ქალს წლები
მხოლოდ გამოცდის, -
შვილებში რჩება მისი პათოსი...
კაცმა თუ ღვინოს გაუგო გემო,
მეგობრობას და სიყვარულს ჩემობს.
ნადიდკაცარის ბედია ცუდი, -
დიდი იყო და გამხდარა ნული.
No comments:
Post a Comment