სიკვდილ-სიცოცხლის ზღვარზე დავდივარ,
ცხოვრებას განვლილს ვხედავ,
ხან ვარდი ჩაიმაისებს,
ხან ცაზე მთვარე ელავს,
ხან უთვალავი ვარსკვლავი
გაამთლიანებს ღამეს,
ზღვას გადაუფრენს თოლია,
სიზმრებს მანახებს ფრთათეთრს,
ხანაც სილურჯე მთიების
სურვილს აღმიძრავს მწვავეს,
კვლავ დავუარო მთა-ველებს,
მშვიდობა ვუთხრა ღამეს.
იცოცხლე, ჩემო ნანატრო,
ჩემო უკვდავო მთებო,
ზვიადი საქართველო ხარ,
დამარცხდი, ქვეყნის მტერო!
No comments:
Post a Comment