სევდით ისევ დაცვარულა მინდვრები,
საუკუნემ ჩვენთან ვერა გააწყო,
ჩაქრებიან ხიდის გაღმა ფიქრები,
ჩვენ წარსულის მოგონებებს ვთავაზობთ.
არ წაშლილა კვალი ჩვენი ერთობის,
ჩვენ ორივეს ერთი ძუძუ გვდებია,
ფრთებს შეისხამს სიყვარულის მერანი
და საზღვრები მზის სხივებზე ქრებიან.
No comments:
Post a Comment