მენატრები, მერე როგორ ავიტანო,
უშენობის მხარზე მაწევს ზვავები,
გულში ზიხარ, დანთებული ნაკვერჩხალი,
სახეზე კი მომდებია ალები.
მთვარის შუქმა გამინათა ეზო-კარი,
აივანზე რომ გეძინა ტანკენარს,
დედოფალი უგვირგვინო
შენ ხარ მხოლოდ, ახლობლები
გეძახიან მზევინარს.
მზე ვინ არის შენთან,
ჩემო, ერთადერთო,
ოკეანის მარგალიტო, საუნჯე,
შენი სახე თან წამყვება სამარეში,
თვალთა ელვა დამბრმავებს, მამუნჯებს.
,
No comments:
Post a Comment