გამარჯობა
ერთხელ ბებიამ მითხრა, გამარჯობა, ღვთისაა, ნურავის დაამადლიო.
ჩამოვიარე სოფელში, ვინც შემხვდებოდა, გამვლელი-გამომვლელი, ყველას გამარჯობას ვეუბნებოდი. პატარა ვიყავი, მიხაროდა ჩემი საქციელი სიარულით რომ დავიღალე, მაღაზიაში შევედი, კუთხეში სკამი ედგათ, მოხუცები ჩამოსხდებოდნენ ხოლმე. - გამარჯობათ, - ვუთხარი ნოქარს, ნებართვა ვთხოვე, სკამზე დავმჯდარიყავი. გამიღიმა. რომ დავჯექი, დახლქვეშიდან პური და ყველი გამოიღო. მომაწოდა, ჭამეო. ასეთი გემრიელი პური და ყველი არასოდეს მიჭამია. გავიფიქრე, ღმერთს მიუვიდა ალბათ ყველა ჩემი გამარჯობა და დამლოცა მეთქი.
იმ პურში მზე იყო, ყველში - დედის რძე, რომელიც სამყარომ ჩვენთვის გამოიმეტა ჩვენს დასანაყრებლად არა მარტო ჩვილობაში, არამედ მთელი ცხოვრების მანძილზე.
მაია დიაკონიძე
6.10.2024 წელი
No comments:
Post a Comment