Monday, October 14, 2024

კუნწულა ლექსი, მინიმა

 ისევ კუნწულა ლექსი

მიდის ცხოვრება ჩვეული რიტმით,
ღრუბლებს ვეხები მძიმეს, ფრონტალურს,
მაწვიმს ხან ტკბილი, ხან მწარე სიტყვით,
დამაქვს წინწკლები, როგორც ორაგულს.
მაია დიაკონიძე
14.10.2024 წელი
Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)