რით ვერ გაითავისე!

დედა - ქალი, მამა - კაცი,

შვილიც თავის ადგილზე,

ოჯახი რომ წმინდა არის,

რით ვერ გაითავისე!

კაცი - მამა-მარჩენალი,

დედა - ბურჯი ოჯახის,

არ დაუგდოთ იმას ყური,

ვინც სხვაგვარად მოგვძახის.

ქალს ეჭირა ქვეყნის დროშა,

შვილებს ზრდიდა იმისთვის,

შეენახათ ვაჟს და ასულს

ქვეყნის ნამუს - სინდისი.

კაცს ებარა ქვეყნის ბჭენი,

მერე როგორ მარჯვობდა,

ცალი ხელით ხანჯალი და

თან ნამგალი დაჰქონდა.

დედა - ქალი, მამა - კაცი,

შვილიც თავის ადგილზე,

ოჯახი რომ წმინდა არის,

რით ვერ გაითავისე!

მოვკვდები და...

 მოვკვდები და...

მოვკვდები და დამიტევს

კუბოს ოთხი ფიცარი,

გამოჩნდება, მოყვასი

ვინც იყო და ვინც არი,

თუ გადარჩა ეს სული

ნიავივით ცინცხალი,

უფალს მიემატება

სამწყემსავად ციცარი.

მიწაზე კი გაჩნდება

ერთი ციცინათელა,

დარჩენილთა ხსოვნაში

მოკიაფე სანთელად.

მოვკვდები და დამიტევს

კუბოს ოთხი ფიცარი,

გამოჩნდება, მოყვასი

ვინც იყო და ვინც არი...

მაია დიაკონიძე

17.05.2024 წელი

ოსტატის მარჯვენა

 ცამდე კოშკები რომ ააგო, რაზედ ირჯები,

თუ არ ხარ გიჟი, ხელი ანდა უსაზმოდ ქველი?!
მხოლოდ მდიდართა გაამზადეთ თქვენი მაჯები,
ყალბი ღიმილით, სიყვარულით ჩაგჭიდონ ხელი,

თორემ მარჯვენა, ღვთის ტაძარი ააგო რითაც,

ოსტატს მოსჭრეს და ჩაატანეს შავ და ბნელ მიწას.

გინდოდა გეთქვა

 რომ არ გიყვარვარ, გინდოდა გეთქვა,

და მეც გავიგე, რისი თქმაც გსურდა,

როცა ლურჯი ცა სამოსად გეცვა,

ჩემთან ეს გრძნობა მოვიდა ჩუმად,

ამიყვავილა დამაჭკნარი ბაღი,

გულს ჩამიღვარა ულევი სითბო,

თუ მოტანილი იყო ის ქარის,

დაე, ქარებმა წაიღონ თვითონ.

ნეტავ, სად იყავი?! (სატრფიალო)

 ნეტავ, სად იყავი?!

მე შენზე სიზმრებით ამევსო თვალები

და როცა სინათლემ შავი ცა გაწმინდა,

ისევ იმ ცისაკენ ნელ-ნელა წავედი,

გაწვიმდა.

მუქ ღრუბლებს დაეპყროთ ზეცის სარეცელი,

მეგონა, მიყვარდი ალბათ თუ აკვნიდან,

მაგრამ მე ეს გული ტკივილზე ავცერი,

არ მინდა.

მიყვარდე ასე თუ ისე, იმნაირად,

გამევსო თვალები მე შენზე სიზმარით,

თვალით კი არასდროს რომ არ მინახიხარ,

ნეტავ, სად იყავი!

მაია დიაკონიძე

18.05. 2024წელი

MEMENTO, Federico García Lorca (1898-1936), ,,მემენტო", თარგმანი მაია დიაკონიძის

 დღეს ფედერიკო გარსია ლორკას ამ ლექსის ორ თარგმანს წარმოგიდგენთ, არ ვიცი, რომელი მოგეწონებათ:

MEMENTO

Cuando yo me muera,
enterradme con mi guitarra
bajo la arena.

Cuando yo me muera,
entre los naranjos
y la hierbabuena.

Cuando yo me muera,
enterradme si queréis
en una veleta.

¡Cuando yo me muera!

Federico García Lorca (1898-1936)

,,მემენტო"

როცა მოვკვდები, ჩემი გიტარით

მდინარის ქვიშაში დამმარხეთ,

როცა მოვკვდები, ფორთოხლის ძველ ბაღში

ყვითელ ყვავილებში დამმარხეთ,

როცა მოვკვდები, ქარის ფლუგერი

ვიქნები ძველ სახურავზე,

როცა მოვკვდები, იყოს სიწყნარე.

თარგმანი მაია დიაკონიძის

2.11.2023 წელი

,,მემენტო"

როცა მოვკვდები, ჩემი გიტარით

მსურს მიმაბაროთ მდინარის ქვიშას,

ანდა ფორთოხლის ბაღის ბოლოში,

ნაზ ყვავილებში დამიდეთ ბინა.

ძველ სახურავზე ქარის ფლუგერი

გავხდე იქნება ბებერი სახლის,

როცა მოვკვდები, როცა მოვკვდები,

თქვენ, მეგობრებო, სიჩუმე ჰყავით!

თარგმანი მაია დიაკონიძის

11/3/23 8:58 PM

ხალხურ მოტივებზე

 ხან სუყველანი მადარდებს,

ხან კი მადარდებს არც ვინა,

ხან ბროლის მიდგას სასახლე,

ხან ვიარები  კარვითა.

ხან ბნელი ღამე მიზიდავს,

უვარსკვლავო და უმთვარო,

ხან ზეცა მიყვარს ციმციმა,

თვალნი ნახატნი უკალმოდ.

რომ შემცქერიან ეშხითა,

გუზგუზა ნაკვერჩხალებით,

მივაჩერდები სევდითა,

დამდაგველს ცეცხლის ალებით.

ხან ცოდვას ცოდვას ვამატებ,

ხან უმანკო ვარ კრავივით...

ოხერი წუთისოფელი

გვერდზე ჩრდილივით ჩაივლის.