შენ, სევდისფერო ლეგა ღრუბელო!
შენ, სევდისფერო ლეგა ღრუბელო,
რად არ ჩამივლი გვერდით,
თითქოს ცხენი ხარ მთაში უბელო,
ხან დამაწვიმებ, ცრემლებს დამადენ,
ხან კი ღიმილით მავსებ,
მინდა ვეძებდე წვეთში ამარტებს,
პატარა ბავშვსა ვგავდე.
სულში ნოტიო წვება ამინდი,
მერე დადგება გვალვა,
ჩემი სურვილი ყველა ცად მიდის,
ვით ტანაყრილი ალვა.
შენ სევდისფერო ლეგა ღრუბელო,
რად არ ჩამივლი გვერდით,
თითქოს ცხენი ხარ მთაში უბელო,
ნისლებს მიარღვევ მკერდით.
მაია დიაკონიძე
17.06.2024 წელი
No comments:
Post a Comment