შენ, დიდებული ერის შვილო!
შენ დიდებული ერის შვილო,
საით წასულხარ,
მოგტირიან და ხმას გაწვდენენ
ნასახლარები,
მთების წვერებზე წინაპრების
სუნთქვა ასულა,
მივიწყებულ ველს გამოჰყრია
ყვავილთ ხალები.
წამოეწევა ყველას ყველგან
,,ბედი მდევარი,"
შენ არ გეგონოს, რომ ასცდები
მცირე სატანჯველს,
ჯვარ-სალოცავი აქ დატოვე,
როგორც მძევალი
და ყოველ ღამე შეგახსენებს
თავს ის ათასჯერ.
No comments:
Post a Comment