სალაღობო
ლექსის წერა და წაკთხვა ვეღარაფრით გავბედე,
როცა ვხედავ მოელვარე პოეტურ კვეს-აბედებს,
აგერ პოეზიის მეფე ზევით ხოხობს მიაფრენს,
ვითღა დავწერ უფრთო სტრიქონთ, უნაიროთ, იაფებს.
არწივს ფრთები გაუშლია, ზურგზე უზის ხოხობი,
კლდის ქიმზე მათ ელოდება ცად აწვდილი გოდოლი,
იმათ სიყვარულის მომსწრემ, საქმე სულ სხვას მივანდე,
თუღა დავწერ მათ საქებარ მონოლოგს და ტირადებს.
მაია დიაკონიძე
13.11.2024 წელი
No comments:
Post a Comment