მაგრამ, ვაიმე, შენც?!
ქვეყნად რა აღარ მინახავს,
ჩამქრალი მთვარეც, მზეც,
ბევრმა მიყელა, მიგანა,
მაგრამ, ვაიმე, შენც?!
როცა ვისხამდი იარაღს,
ვით წინაპრების ძღვენს,
გულზე დამაჭდეს იარა,
მაგრამ, ვაიმე, შენც?!
ღრუბელად გადამიარა,
რაც გულისგულში ძევს,
შხამის შემასვეს ფიალა,
მაგრამ, ვაიმე, შენც?!
მაია დიაკონიძე
3.11.2024 წელი
No comments:
Post a Comment