პოეზიის ძალა

 პოეზიის ძალა

მთვარე ხარ და თითქოს მიჭერ

შენი მზერით, სხივ-კავებით,

ამ ლურჯ ზეცას, - თავზე დიდ ჭერს,

ზედ ჰკიდია ვარსკვლავები.

ჭრიჭინებენ, ყურებს მჭრიან

ჭრიჭინები ა კაპელით,

ქარის ისმის რია-რია,

ვარდს დაუბამს აქ საბელით.

შეყვარებულს ამ ყვავილზე,

უსტვენია, როგორც ბულბულს,

ვხედავ თვალით, ვით ქალი მზე,

ვარდი იშლის ფურცელ-ბულულს.

და ამ ჯადოსნური ჯოხით,

პოეზიის მიპყრავს ქნარი,

დავემსგავსე სიბრძნით ოდინს,

ლექსი ვარ და ლექსად გცანი.

მაია დიაკონიძე

22.03. 2025 წელი

ოდინი - პოეზიის, მაგიის, სიბრძნის, სამართლიანობის ღმერთი სკანდინავიურ მითოლოგიაში