მინიმა

ისე ვღელავ, როგორც ქარში პურის ყანა,

დავწრიალებ, წვიმა მაყრის ნაფეხურებს,

მინდა ჩემს ვარდს შევაშველო ხელი მანამ,
სანამ ვცოცხლობ, სანამ თვალებს ვაფახულებ.