ვითომ სახუმარო

ვითომ სახუმარო

ხან ცხოვრებას ვიჭერდი და

ხან ცხოვრება მიჭერდა,

სულ ველოდი ერთიანი

საქართველოს დიდებას,

აღარ გამოიდარა და

აღარ გაიაპრილა,

ეს სიბერე დამრჩა დარდად,

ვეღარ ვზიდავ აღვირსაც.

არც ცისფერი მერანია,

აღარც ია-ვარდები,

მოგვიმრავლდა ძერანი და

მოგვიმრავლდა ქაჯები.

მაია დიაკონიძე

21.06.2024 წელი