სულში ღამდები, თენდები! (სატრფიალო, მინიმა)

 სულში ღამდები, თენდები,

არასდროს არა მყოფნი,

ცით გადავყარე ღრუბლები,

რომ იყო ჩემი მდომი.

კარგად შემხედო, მიწამო,

ჩემო ავდარო, დარო,

კლდენი დავლაშქრე ციცაბო,

ცაში რომ ამიტანო.