სატრფიალო, ავტ. ლევან მთავრიშვილი

 შენი თვალების სველი სილურჯე,

გამომყვა, როგორც იასამნის რტო...

მკერდს აფხვიერებს შენი სიჩუმე

და უწვიმარი ხვატი _ აგვისტოს...

შემომატოვე დროის _ კათეტერს,

სიცარიელე მავსებს ლოდინის...

ეს გაფიქრებაც სუნთქვას ადედებს,

რომ შენ აღარსად არ მელოდები.

ლევან მთავრიშვილი

21 აგვისტო, 2022წელი