მე ახლა სადღაც უშენოდ მძინავს (სატრფიალო)

მე ახლა სადღაც უშენოდ მძინავს,

შენ ახლა სადღაც ათენებ ღამეს

უერთმანეთო ფიქრების წყება

ჩვენს ნატიფ გრძნობებს უღმერთოდ  ამხელს.

მე ახლა სადღაც უშენოდ მძინავს,

შენ ახლა სადღაც ათენებ ღამეს,

ვიცი, უთუოდ რომ მომწერ წერილს,

მე სასოებით დაგინთებ სანთელს.