ბებია როცა მიწნავდა ნაწნავს

ბებია როცა მიწნავდა ნაწნავს, თავის ლოცვასაც ჩააყოლებდა,
"ჩემმა სიტყვებმა მოგმატოს ძალა", თითქოს შესაწირ ცხვარს აძოვებდა,
მეტყოდა, წვიმის ცრემლებით მბანდა, ცვარი იების ჰქონდა შუშაში,
მერე გამიშვა სულ მარტო ქალაქს, თან გამაყოლა გულის მურაზი.